اختلال شخصیت مجموعه ای طولانی مدت از گرایش ها در تفکر و رفتار فرد است که عملکرد فرد را در جهان مختل می کند. در حالی که اختلالات شخصیتی معمولا از نظر دسته های متمایز توصیف می شوند، تحقیقات نشان می دهد که در بیشتر موارد، آنها ترکیبات مختلفی از ویژگی های شخصیتی متعدد، از جمله سطوح شدید صفاتی که همه افراد دارند، منعکس می کنند.
علائم اختلال شخصیت معمولا در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی ظاهر می شود. اگر چه اختلالات گروه بندی شده در هر خوشه علائم و ویژگی های مشابهی دارند، یک فرد ممکن است علائم دقیق مشابه فرد دیگری با تشخیص مشابه نداشته باشد و علائم را به همان میزان نشان ندهد. افرادی که علائم اختلال شخصیت را نشان می دهند ممکن است از انجام این کار بی اطلاع باشند زیرا فرایندهای فکری تحریف شده، پاسخ های عاطفی و رفتارهای خود را به عنوان طبیعی درک می کنند.
چگونه می توانید بگویید که آیا کسی اختلال شخصیت دارد؟
در حالی که علائم اختلال شخصیت – ویژگی هایی مانند عدم همدلی و پشیمانی یا روابط مداوم آشفته با دیگران – ممکن است برای بسیاری از افراد در زندگی فرد آشکار باشد، تنها یک متخصص بالینی مانند یک روانشناس بالینی یا روانپزشک می تواند تعیین کند که فرد معیارهای اختلال شخصیت را برآورده می کند.
چه عواملی باعث اختلال شخصیت می شود؟
خطر ابتلا به اختلال شخصیت به طور قابل توجهی تحت تاثیر ژنتیک است. برای برخی از شرایط، تحقیقات نشان می دهد، تجربیات نامطلوب مانند سوء استفاده از دوران کودکی نیز ممکن است به خطر کمک کند، هرچند اختلال شخصیت می تواند در غیاب چنین تجربیاتی نیز ایجاد شود.
آیا اختلالات شخصیت قابل درمان‌اند؟
در حالی که تمایلاتی که اختلال شخصیت را تشکیل می دهند ممکن است هرگز به طور کامل از بین نروند، تحقیقات نشان می دهد که فرد می تواند علائم کاهش یافته را در طول زمان نشان دهد. درمان همچنین می تواند برای شرایط خاص مفید باشد. تعدادی از رویکردها در درمان اختلال شخصیت مرزی، از جمله رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) و روان درمانی روان پویشی مبتنی بر انتقال (TFP) استفاده شده است. در برخی موارد، داروهای روانگردان مانند داروهای ضد افسردگی یا داروهای ضد روان پریشی ممکن است به عنوان بخشی از درمان علائم اختلال شخصیت استفاده شود.
دنبال تراپیست میگردی؟
ما کمکت می‌کنیم که با توجه به نیازت، متخصصی که دنبالشی رو پیدا کنی. فقط کافیه فرم زیر رو پر کنی!