چرا افراد برای شروع درمان مقاومت می‌کنند؟
مقاومت در برابر شروع رواندرمانی پدیده‌ای شایع است که در بسیاری از افرادی که نیاز به درمان دارند، دیده می‌شود. علی‌رغم اینکه آگاهی عمومی نسبت به اهمیت سلامت روان و فواید درمان‌های روان‌شناختی در حال افزایش است، همچنان برخی از افراد تمایلی به ورود به فرآیند رواندرمانی ندارند یا از آن گریزانند. دلایل این مقاومت می‌تواند بسیار پیچیده و متنوع باشد و شامل عوامل فردی، فرهنگی، اجتماعی و حتی تجربیات گذشته فرد شود. این عوامل می‌توانند مانعی جدی در مسیر جست‌وجوی تراپی حرفه‌ای و بهبود وضعیت روانی افراد ایجاد کنند.شناخت و بررسی این موانع، گامی موثر در جهت کاهش این موانع محسوب می‌شود و به افراد کمک میکند تا با کاهش مقاومت، از فواید رواندرمانی بهره ببرند.
📞 الان وقتشه که برای سلامت روان خود اقدام کنی!
💬 با مشاوران ما در تلگرام صحبت کن یا از طریق سایت وقت رزرو کن.
🌐 مشاوره آنلاین را همین امروز شروع کنید!
انگ (Stigma)
انگ اجتماعی نسبت به مشکلات روانی و درمان روانی هنوز در بسیاری از جوامع رایج است. این انگ معمولاً با تصورات منفی، کلیشه‌ها و ترس از قضاوت دیگران همراه است. افراد ممکن است از برچسب‌هایی مانند «دیوانه» یا «ضعیف» بترسند و این باعث می‌شود از دریافت تراپی صرف‌نظر کنند.
مطالعات نشان می‌دهند که انگ مرتبط با سلامت روان نه‌تنها مانع از مراجعه به درمان می‌شود، بلکه می‌تواند اضطراب و افسردگی را نیز تشدید کند. اما در جایی باید این انگاره تغییر داده شود؛ ترس از انگ اجتماعی یا تلاش برای زندگی خود کدام یک مهم تر است ؟
انکار (Denial)
انکارِ نیاز به کمک، یا نپذیرفتن مشکلات روانی یکی از واکنش‌های دفاعی رایج است. این انکار گاهی به دلیل شرم یا نیاز به حفظ تصویر قوی از خود ایجاد می‌شود. برخی افراد این تصور را دارند که باید خودشان از عهده مشکلات برآیند و درخواست کمک به‌نوعی ضعف به‌شمار می‌آید و این امر مانع از مراجعه به روان‌درمانگر می‌شود. بهتر است در چند جلسه از انکار خود درباره ی شروع درمان با یک متخصص رواندرمانی صحبت کنیم.
هزینه (Cost)
هزینه بالای جلسات رواندرمانی و نبود پوشش بیمه از دیگر موانع مهم تراپی است. بسیاری از افراد نمی‌توانند هزینه‌های جلسات منظم رواندرمانی را بپردازند. در جوامعی که سیستم حمایتی قوی وجود ندارد، هزینه درمان روانی می‌تواند باعث احساس ناامیدی و درماندگی شود و این افراد را از پیگیری درمان بازدارد.
💸 با پکیج‌های متنوع ما، درمان را مقرون‌به‌صرفه کنید.
📱 در تلگرام درباره گزینه‌های مناسب مالی مشورت کنید.
📍 برای اطلاعات بیشتر کلیک کنید!
ترس از روبه رو شدن با احساسات (Fear of Emotions)
رواندرمانی نیازمند مواجهه با احساسات عمیق و سرکوب‌شده است که برای بسیاری از افراد ترسناک و نگران‌کننده محسوب می‌شود. این افراد از مواجهه با احساسات ناخوشایند یا آشکار‌شدن مسائل گذشته هراس دارند و این ترس باعث می‌شود از مراجعه به درمانگر اجتناب کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که ترس از این فرآیند ممکن است باعث تاخیر در درمان یا خودداری کامل از آن شود. ماندن در وضعیت ایستایی و ثبات برای مغز راحت تر است و مغز سهل ترین راه را برمی گزیند!
کمبود آگاهی (Lack of Awareness)
بسیاری از افراد نمی‌دانند چه زمانی نیاز به درمان دارند یا اطلاعات کافی درباره رواندرمانی و فواید آن را ندارند. این کمبود آگاهی باعث می‌شود که افراد نشانه‌های اختلالات روانی را به اشتباه نادیده بگیرند و از درمان خودداری کنند. بسیاری از افراد از مشکلات روانی رنج می‌برند، اما نمی‌دانند که این مشکلات را دارند و لازم است برای درمان اقدام کنند.
نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی (Privacy Concerns)
برخی افراد از اینکه اطلاعات شخصی‌شان در درمان روانی فاش شود، می‌ترسند. نگرانی از به اشتراک‌گذاری این اطلاعات با افراد دیگر می‌تواند مانعی برای شروع درمان باشد؛ به‌ویژه در جوامعی که حریم خصوصی افراد اهمیت ویژه‌ای دارد. افرادی که با مشکلات روانی شدید دست‌وپنجه نرم می‌کنند، ممکن است مسائل مهمی برای پنهان‌کاری داشته باشند که افشای آنها سبب پیگرد قانونی و حقوقی شود. این افراد سعی می‌کنند، مسائل خود را پنهان نگه‌دارند تا دچار مشکلات بیشتر نشوند.
🌟 از انکار به پذیرش، اولین گام برای تغییر است!
📩 همین حالا با یک مشاور متخصص صحبت کنید.
🌐 وقت مشاوره خود را رزرو کنید
تجربیات منفی گذشته (Past Experiences)
افرادی که در گذشته تجربه منفی و یا ناموفقی از رواندرمانی دارند، معمولا تمایلی به‌شروع مجدد درمان ندازند. متأسفانه، یک برخورد منفی می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر تمایل افراد برای کمک‌گرفتن در آینده داشته باشد. این افراد فکر می‌کنند با شروع رواندرمانی مجدد با یک تراپیست جدید، دوباره همان تجربه منفی را خواهند داشت. اما تراپی سالیان زیادی است که به بسیاری از افراد کمک کرده است. جایز نیست با کسب یک تجربه بد خود را از نعمت آن محروم کنیم.
زمان (Time)
برای بسیاری از افراد، درمان ممکن است کاری دلهره‌آور و وقت‌گیر به‌نظر برسد. آنها نمی‌توانند زمان کافی برای شرکت در جلسات و انجام تمرینات آن در طول هفته فراهم کنند. نداشتن زمان می‌تواند علت افزایش استرس و عدم تمایل فرد برای ادامه جلسات رواندرمانی باشد. اما آیا بدون اختصاص دادن وقت مشخصی به هر فعالیت جایز است از آن انتظار تغییر داشته باشیم؟
غرور (Pride)
غرور یکی از مهم‌ترین موانع روانکاری افرادی است که نیاز به تراپی دارند. معمولاً افراد بر این باورند که باید بتوانند مشکلات خود را بدون هیچ کمک خارجی مدیریت کنند. این طرز فکر می‌تواند اعتراف به نیاز کمک و قدم برداشتن برای دریافت آن را مشکل کند. متأسفانه، این غرور بیجا، که بیشتر در مردان دیده می‌شود، می‌تواند منجر به رنج طولانی‌مدت فرد شود. درخواست کمک برای تراپی نشانه ضعف نیست بلکه قدرت انعظاف پذیری برای تغییر است.
شک و تردید (Skepticism)
بسیاری از افراد به دلیل تردید در مورد اثربخشی رواندرمانی، از جست‌وجوی درمان خودداری می کنند. این تردیدها می‌تواند از فقدان تجربیات مثبت یا تصورات نادرست در مورد فرآیند تراپی ناشی شود. افرادی که درباره مفید‌بودن این جلسات شک دارند، مایل نیستند وقت و هزینه خود را صرف چیزی کنند که نمی‌دانند مفید است یا نه. از طرف دیگر، همین شک و تردید سبب می‌شود جلسات درمانی، در صورت شروع، ناموفق باشد.
🧠 سلامت روان یک نیاز است، نه ضعف!
📱 از طریق اینستاگرام به جامعه‌ای بپیوندید که شما را درک میکند.
📍 شروع مسیر جدید با رزرو جلسه
بی‌اعتمادی (Mistrust)
گاهی ممکن است افراد به دلیل تجربیات قبلی خود یا چیزهایی که از دیگران شنیده‌اند به درمانگران یا سیستم سلامت روان اعتماد نداشته باشند. این بی‌اعتمادی می‌تواند دریافت کمک را برای آنها سخت کند. وقتی کسی به خدمات سلامت روان اعتماد ندارد، تمایلی ندارد با یک درمانگر صحبت کند یا از انواع دیگر تراپی‌ها استفاده نماید. افراد زیادی به تاو اعتماد کرده اند و در مسیر سلامت روان خویش گام بر میدارند چرا شما یکی از آنها نباشید؟
ناامیدی (Hopelessness)
وقتی کسی احساس ناامیدی میکند، در حقیقت هیچ امیدی به حل مشکل خود ندارد. این احساس می‌تواند منجر به کرختی روانی شده و مانع از این شود که فرد برای دریافت کمک قدم بردارد. در این شرایط ممکن است فرد به این باور برسد که جست‌وجوی درمان سودمند نخواهد بود و این شبیه گیرافتادن در مکانی تاریک و بدون راه خروجی است.
اصرار بیجا بر استقلال (Independence)
برخی از افراد، کمک‌خواستن از درمانگر را به‌معنای از دست رفتن استقلال خود می‌دانند. چنین افرادی باور دارند که پذیرفتن حرف درمانگر و انجام تمرین‌های رواندرمانی، به‌معنای تکیه به فرد دیگر و از دست دادن استقلال آنها است و به‌همین دلیل از آن اجتناب می‌کنند. چنین افرادی حتی اگر مطمئن باشند که نیاز به کمک دارند، در شروع روانکاری مردد خواهند بود؛ زیرا تراپی را مساوی با از دست رفتن استقلال خود می‌دانند.
📖 دانش اولین قدم به سوی درمان است!
📱 محتواهای آموزشی ما را در اینستاگرام ببینید.
🌐 برای اطلاعات بیشتر کلیک کنید!
انتظارات (Expectations)
انتظار برخی افراد از تراپی، تسکین فوری و حل کامل مشکل است. به‌همین دلیل وقتی درمی‌یابند که فرایند رواندرمانی یک فرآیند طولانی است که نیاز به تلاش و کوشش زیادی دارد، در انجام آن مردد می‌شوند. آنها ناامیدانه سعی می‌کنند که مشکل خود را انکار کنند و یا برای آن راه‌حل‌های فوری و خیالی بیابند.
غرق‌شدن در مشکلات زندگی
غرق‌شدن در مشکلات زندگی، می‌تواند فکر تراپی را دلهره‌آور جلوه دهد. فرآیند رواندرمانی نیازمند تعهد است و لازمه آن این است که فرد در مسیر بهبود تلاش کند. به‌همین دلیل ممکن است فرد حس کند که با توجه به مشکلات موجود، دیگر ظرفیتی برای تعهدی دیگر و تلاشی جدید ندارد. چنین فردی سعی میکند تا از فکر تراپی خارج شده و خود را مجددا در مشکلات زندگی روزانه غرق کند.
پیدانکردن درمانگر مناسب
جست‌وجو برای پیداکردن درمانگر مناسب برای رواندرمانی، می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. ممکن است لازم باشد فرد، چند روان‌درمانگر را امتحان کند تا دریابد کدام‌یک از آنها با روحیات و شخصیت او سازگار‌تر هستند. این تلاش مستلزم زحمت زیاد و صرف هزینه قابل توجهی است. به‌همین دلیل هم برخی از افراد، ترجیح می‌دهند وارد پروسه یافتن تراپیست نشوند. در کلینیک تاو می توانید به راحتی با درمانگر مناسب خود ارتباط برقرار کنید. امکان تغییر درمانگر وجود دارد.
نداشتن حامی
هنگامی که فردی با چالش‌های سلامت روان روبه‌رو می‌شود، داشتن یک حامی می‌تواند به او کمک کند تا با قدم‌های استوار به‌دنبال رواندرمانی برود. بدون داشتن یک شبکه حمایتی، جست‌وجوی درمان ممکن است کاری دلهره‌آور به‌نظر برسد و فرد به دلیل احساس انزوا و تنهایی به‌دنبال درمان نرود.
⏳ زمان شما ارزشمند است، جلسات آنلاین را امتحان کنید!
📱 تلگرام ما همیشه در دسترس شماست.
🌐 همین الان وقت خود را رزرو کنید!
ترس از وابستگی
ترس از وابستگی یک نگرانی رایج در میان افرادی است که برای شروع تراپی تردید دارند. آنها معمولا نگران هستند که جست‌وجوی کمک حرفه‌ای آنها را بیش از حد به درمانگر یا جلسات درمانی متکی کرده و در نهایت مانع از عملکرد مستقل و تصمیم‌گیری فردی آنها شود. این ترس می‌تواند به‌ویژه در افرادی که برای استقلال خود ارزش زیادی قائل هستند یا در گذشته تجربیات منفی از وابستگی داشته‌اند مشکل‌ساز باشد.
خجالت
شرم و خجالت در مورد بیان مسائل شخصی یا درخواست کمک می‌تواند مانع مهمی برای شروع رواندرمانی باشد. چنین افرادی از صحبت درباره ناکامی‌ها، احساسات بد و یا کارهای نادرستی که انجام داده‌اند احساس شرم می‌کنند و به‌همین دلیل ترجیح می‌دهند مسائل شخصی خود را پوشیده نگه دارند. اما نکته اینجاست که سکوت، احساس شرم را کاهش نمی‌دهد و تنها صحبت با یک درمانگر می‌تواند حال بد آنها را تغییر دهد.
موانع فرهنگی
درمانگر نیز یک انسان است و ممکن است از نظر فرهنگ و تفکر با مددجو فاصله داشته باشد. تفاوت فرهنگی که فرد بین خود و درمانگر و یا جامعه درمانگران احساس میکند، ممکن است سبب ایجاد مقاومت برای شروع تراپی شود. این موانع فرهنگی در شرایطی که زبان، آدام و رسوم و طرز فکر فرد و خانواده او با اکثر افراد جامعه متفاوت است، شدت می‌یاید. در این شرایط فردی که نیاز به رواندرمانی دارد، احساس میکند که درمانگر او را درک نمی‌کند و پایه مشترکی برای شروع گفت‌وگو نمی‌یابد. نقطه قوت تاو این است که درمانگرانی از فرهنگ و زبان های مختلف دارد که امکان انتخاب را سهل تر میکند.
مشکلات رفت‌وآمد
رفت‌وآمد هزینه دارد و مستلزم صرف زمان زیادی است. به‌همین دلیل، دوری مسیر، مخصوصا برای افرادی که وسیله نقلیه شخصی ندارند، می‌تواند یک مانع برای شروع جلسات رواندرمانی باشد. مشکل رفت‌وآمد در افرادی که در مناطق دورافتاده زندگی می‌کنند و یا وضعیت مالی متوسطی دارند، بیشتر مشهود است. جلسات رواندرمانی آنلاین تاو این مشمل را تا حدودی برطرف کرده است. هر کجای این کره خاکی باشید می توانید با یک کلیک به درمانگر خود وصل شوید.
محدودیت‌های شغلی
محدودیت‌های شغلی می‌تواند به‌طور قابل توجهی ظرفیت فرد را برای برنامه‌ریزی یا شرکت در جلسات درمانی محدود کند. افرادی که درگیر مشاغل سخت و یا پرمسئولیت هستند، معمولا نمی‌توانند کار خود را برای شرکت در جلسات درمانی کنسل کنند. حتی در صورت شروع تراپی، درگیری‌های شغلی آنها منجر به از دست‌رفتن قرار‌های ملاقات، صرف هزینه بیهوده و در نهایت دلسردی فرد می‌شود.
ترس از تغییر
مردم معمولاً هنگام تصمیم‌گیری برای شروع جلسات رواندرمانی، احساس دلهره می‌کنند. بخشی از این دلهره به دلیل ترس از تغییراتی است که پیش‌بینی یا درک آنها دشوار است. این تغییرات می‌توانند درونی و یا در شرایط زندگی فرد باشد. برخی معتقدند پرداختن به آنچه می‌دانند امن‌تر از سرمایه‌گذاری در قلمرو ناشناخته است.
هنجارهای جنسیتی
هنجارهای جنسیتی جامعه، مخصوصا در مورد کمک‌خواستن مردان، یک مانع مهم برای شروع جلسات درمانی است. میتوان گفت که هنجارهای جنسیتی جامعه سبب شده که مردان به اشتباه فکر کنند که کمک‌خواستن برای آنها یک ضعف محسوب شده و از مردانگی آنها می‌کاهد. برخی از مردان هم فکر می‌کنند که اقرار به رنج‌بردن از مشکلات روانی، می‌تواند جایگاه آنها را در خانواده متزلزل کند.
خوددرمانی
برخی از افراد هنگامی که با درد عاطفی یا مسائل مربوط به سلامت روان مواجه می‌شوند، به خوددرمانی متوسل می‌شوند. اگرچه خوددرمانی به‌معنای انجام فعالیت‌هایی که در راستای سلامت روانی فرد است مفید است، اما نمی‌تواند جای رواندرمانی را بگیرد. خواندن کتاب‌های روانشناسی، گوش‌دادن به سخنرانی‌های انگیزشی و شرکت در فعالیت‌های جمعی کمک خوبی برای درمان هستند، اما هرگز مشکل اصلی فرد را حل نمی‌کنند.
❓ تردیدهایتان را کنار بگذارید و امتحان کنید!
📞 مشاوره رایگان اولیه از طریق سایت و تلگرام.
🌐 اولین قدم را بردارید
منتظرشدن برای زمان مناسب
علت مقاومت برای شروع رواندرمانی، می‌تواند انتظار برای زمان مناسب باشد. بسیاری از افراد همواره به دنبال زمان مناسبی هستند که از نظر روحی، مالی و جسمی برای شروع تراپی در حالت ایده‌آل باشند. از آنجا که این زمان معمولا فرا نمی‌رسد، جلسات تراپی نیز به تاخیر افتاده و به آینده نامعلوم موکول می‌شود.
نگرانی از نیاز به مصرف دارو
بسیاری از بیمارانی که از مشکلات روانی رنج می‌برند، از این نگران هستند که به‌دنبال مراجعه به تراپیست، به متخصص اعصاب و روان ارجاع داده شوند. این افراد از مصرف داروهای اعصاب وحشت دارند و یا ممکن است از عوارض و یا ننگ اجتماعی آن بترسند. به‌همین دلیل هم برای اجتناب از مصرف دارو، همه‌چیز را خوب جلوه داده و به روانکاو مراجعه نمی‌کنند. در صورت نیاز به شروع مصرف دارو روانپزشکان تاو آماده ارائه خدمت هستند.
فتالیسم یا جبرگرایی
برخی افراد باور دارند که موقعیت آنها تغییرناپذیر یا از پیش تعیین شده است و نمی‌توانند آن را تغییر دهند. این عدم ایمان به تغییر، می‌تواند انگیزه لازم برای جست‌وجوی درمان را از بین ببرد و فرد را در برابر شرایطی که دارد تسلیم کند.
چطور میتوان مقاومت برای شروع تراپی را شکست؟
راه شکستن مقاومت برای شروع روانکاوی، پیداکردن دلیل اصلی آن است. تنها پیداکردن دلیل یا دلایل به تعویق‌انداختن رواندرمانی، می‌تواند یک زمینه مناسب برای حل مشکل ایجاد کند. اگر فردی را می‌شناسید که برای شرع روانکاوی مقاومت میکند، سعی کنید به او کمک کنید تا دلیل اصلی مقاومت خود را بیابد. با این کار او انگیزه‌های پنهان خود را متوجه شده و اعمال خود را از سطح ناخودآگاه به آگاه ارتقا می‌دهد. وقتی فردی دلیل اصلی مقاومت خود را بفهمد، راحت‌تر میتوان او را برای شروع تراپی ترغیب کرد. .
🧠 استقلال واقعی با پذیرش تغییرات حاصل می‌شود!
📞 جلسه اول را آنلاین و در آرامش امتحان کنید.
🌐 مشاوره آنلاین را شروع کنید
منبع
